Victor McGreen

Op zich is Victor een zeer aardige jongen, enkel voelt hij zich zeer snel aangevallen. Een simpele daad kan hij al snel zien als een aanval, en als je de verkeerde woorden gebruikt kan hij zich snel beledigd voelen of aangevallen. Dit komt allemaal doordat hij totaal geen ervaring heeft met de bewoonde wereld. Automatische instincten komen naar boven. Enkel de sterke overleven, de zwakken sterven. Dat is een gedachten die altijd door zijn hoofd heen gaat. Victor probeert daarom geen enkele zwakte te laten zien, en hierdoor kan hij wel eens gemeen over komen. Een dier in het wilt dat zich aangevallen voelt zal vluchten of aanvallen, in Victor zijn geval zal dat aanvallen zijn. Hij heeft er ook totaal geen problemen mee om zijn tanden te gebruiken.
Als je het zou hebben over sociaal onhandige mensen dan kan je Victor perfect gebruiken als voorbeeld. Hij heeft geen flauw idee hoe dat hij mensen moet aanspreken, wie hij moet aanspreken of wat hij gewoon moet zeggen. Meer dan de helft van de tijd zal hij dan ook alles dat hem zou verplichten sociaal te zijn te ontwijken. Het is voor hem ook zeer moeilijk om iemand te vertrouwen. Als hij eerlijk mag zijn vertrouwd hij niemand, en hij zal ook niet zo snel iets doen wat iemand anders hem voorstelt zonder mogelijke gevaren op te sommen. Weliswaar in stilten.
Het zal voor Victor ook nog heel wat worden om vrienden te maken. Een reden hiervan is dat hij zelfs niet weet wanneer dat hij iemand als vriend kan beschouwen. Als je hem zou vragen wie hij eerst zou redden in een gevaar situatie zal hij altijd zeggen dat hij eerst zichzelf zou redden. Zijn eigen leven is belangrijker dan dat van een onbekende. Waarom zou je ook een onbekende willen redden? Je kent die persoon niet en na een hele tijd zal die persoon je al zijn vergeten.

Eyes > Op het eerste zicht zien Victor zijn ogen er zeer normaal uit, pas wanneer hij je aan kijkt zal je zien dat de ogen veel weg hebben op die van een slang. Op dat moment is het wel te laat. Vanaf je schouders tot aan je tenen zal je volledig verlammen. Dit zal zo blijven voor enkele uren (hoe groter je bent, hoe langer je verlamt zal blijven). Als je gevoel eenmaal terug is, en je weer kan bewegen zullen al je spieren verschrikkelijke pijn doen waardoor je eigenlijk alleen maar wilt gaan liggen en niet meer wilt bewegen.

Teeth > Victor zijn bovenste hoektanden zijn allebei een heel stuk langer dan normale hoektanden. Ze zijn ook veel scherper omdat ze zo door de huid van een levend wezen moeten geraken. De twee tanden bevatten een zeer gevaarlijk gif maar je zal er niet van sterven, tenzij je al ernstig ziek was of een heel slechte weerstand hebt. Vanaf het moment dat Victor je zou bijten zal het gif verspreid worden in heel je lichaam. De eerste paar minuten zal je niks voelen, enkel een brandende pijn. Pas na een goede 5 minuten zullen de symptomen beginnen komen. Alles zal gewoon pijn beginnen doen en een ernstige buikpijn zal starten. Bloed kan ondertussen ook uit je oren en ogen komen. Tegen het einde aan zal je ook verschillende keren bloed moeten overgeven. In het laatste stadium zal je dood kunnen gaan als je weerstand niet goed genoeg is.

Skin > Net zoals een slang bestaat Victor zijn huid uit allemaal schubben. Daardoor glimt zijn huid harder dan die van andere mensen, zijn huid voelt tevens ook veel gladder aan. Een voordeel is wel dat zijn huid net iets steviger is, Victor zal zich dus minder snel snijden aan een papier. De meeste kleine verwondingen worden hierdoor vermeden. Wat dan weer wel een nadeel kan zijn is het feit dat zijn huid niet meegroeit met zijn  lichaam, net zoals slangen zal hij dan ook om de zoveel tijd vervellen.

Een laatste extra eigenschap dat hij heeft is dat hij met slangen kan spreken. Hij weet wat zij zeggen en zij weten wat hij zegt. Ook heeft Victor enkele dierlijke instincten en gewoonten. Hij kan gerust een stuk vlees in zijn geheel inslikken en een muis kan er wel eens zeer smakelijk uitzien.  

Terwijl de meeste mutanten pas op latere leeftijd achter hun mutatie komen werd Victor er al vanaf zijn geboorten mee geconfronteerd. Hij was nog niet geboren of zijn mutatie had zijn lichaam al over genomen. Toen de kleine jongen eenmaal ter wereld kwam zagen alle dokters al dat er iets niet juist was. Meteen hadden ze het kind dan ook bij de moeder weg gehaald door te zeggen dat er iets mis was. Ze zouden een dringende ingreep moeten doen anders zou Victor sterven. Het was een leugen geweest, want ondanks het vreemde uiterlijk was Victor helemaal gezond. Zijn ouders geloofde de leugen echter en in spanning moesten ze afwachten op nieuws.
De dokters pleegde ondertussen enkele telefoontjes tot ze de juiste persoon aan de lijn hadden. Die persoon zou meteen komen om de baby op te halen, en toen dat gebeurd was zeiden ze tegen de ouders dat hun kind gestorven was.

De man die de baby was komen ophaalde was ook wel bekend als Mr. McGreen. Hij was de baas van een kleine gevangenis speciaal voor Mutanten. Omdat je een baby niet meteen kan opsluiten zonder iets zorgde McGreen de eerste paar jaar voor het kind. Hij voeden het kind op, maar weliswaar zonder de nodige liefde. Victor kreeg niks, enkel eten, drinken en de rest dat hij nodig had om te overleven. Enkel liefde heeft hij nooit gekregen van de man. McGreen was enkel maar geïnteresseerd in de mutatie, en onderzocht alles ervan. Zo kwam hij al snel achter de giftanden en het feit dat hij niet in Victor zijn ogen kon kijken zonder te verlammen. Al snel kreeg Victor dan ook een speciale blinddoek op die hij zelf niet af zou krijgen. Een heel deel van zijn jeugd heeft hij dan ook in het donker geleefd.
Op een leeftijd van 5 jaar werd hij voor het eerste in één van de cellen gestoken, een cel waar hij bijna de rest van zijn jeugd heeft geleefd. Enkel wanneer hij in de cel was werd zijn blinddoek verwijderd, maar als hij zich niet zou gedragen ging die weer op.
Victor heeft nooit de juiste opvoeding gehad, en daardoor heeft hij verschillende zaken nooit geleerd. Lezen is iets dat hij al niet kan, en alles wat met wiskunde te maken heeft is Chinees voor hem. De meest simpele oefeningen zou hij niet eens kunnen maken. Spreken heeft hij wel geleerd, omdat hij dat gewoon dagelijks hoorde.
Victor heeft verschillende mutanten zien komen en gaan. Wanneer ze weer weggingen wist hij dat ze vermoord werden. Iedereen die daar binnen kwam stierf ooit, en meestal was het binnen het jaar. Enkel Victor bleef altijd in leven. McGreen zou het nooit toegeven maar hij was gehecht geraakt aan de jongen. Van kleins af aan was het kind bij hem, en toch had hij er een zekere band mee gekregen. De enige persoon die Victor ook vertrouwde was McGreen, omdat hij nooit met iemand anders in contact was gekomen. De man was niet altijd even aardig voor Victor, maar dat veranderde niks aan het vertrouwen.

Iets voor Victor zijn 23ste verjaardag brak er een hevige brand uit in de gevangenis. Eén van de mutanten was kunnen ontsnappen en dankzij haar mutatie had ze alles in brand gestoken. Als het niet van McGreen had afgehangen was Victor samen met al de rest gestorven in de brand, maar de man had de jongen weten te redden maar kwam daardoor wel zelf om het leven.
Van de ene dag op de andere kwam de jongen terecht in de bewoonde wereld. Een wereld waarin hij niet vast zat en er nog veel meer andere mensen rondliepen. Hij had werkelijk geen idee hoe hij normaal moest functioneren in de samenleven. Iets waar hij nog steeds zeer veel last van heeft.